این پژوهش با هدف شناسایی عوامل اثرگذار بر بالندگی کارکنان دانشگاه یاسوج انجام گرفته است و در آن میزان سهم هر عامل بر بالندگی کارکنان دانشگاه یاسوج تعیین گردیده است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده‌ها، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کارکنان دانشگاه یاسوج می‌باشند و برابر۴۰۰ نفر می باشند. نمونه آماری با جدول کرجسی مورگان ۱۹۶ نفر به دست آمده است. برای سنجش متغیر بالندگی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. برای بررسی روایی ابزار پژوهش از روایی محتوایی و برای سنجش پایایی از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شده است که برابر ۹۶۶/۰ است. جهت بررسی سؤالات پژوهش و پاسخگویی به سؤال اول پژوهش، ابتدا به ارزیابی پیش‌فرض‌های مورد نیاز با فن‌های آماری نرم‌افزار 21spss پرداخته شده است و به روش تحلیل عاملی به فرآیند پژوهش پرداخته شده است که دوازده عامل تاثیرگذار بر بالندگی شناسایی شد و برای پاسخگویی به سؤال دوم پژوهش، از طریق آزمون رتبه‌بندی فریدمن به میزان سهم هر یک از این عوامل بر بالندگی کارکنان پرداخته شده است. نتایج این پژوهش منجر به شناسایی دوازده عامل اصلی تأثیرگذار بر بالندگی کارکنان شده است و این نتایج نشان داد که از دیدگاه کارکنان دانشگاه دولتی یاسوج عوامل شناسایی شده به میزان مشخصی بر بالندگی کارکنان تأثیر مثبت و معناداری دارند که عامل توجه به سلامت جسمانی و روانی کارکنان و بهداشت و درمان بیشترین تاثیر و عامل مناسب‌سازی محل کار و فضای آموزش کمترین تاثیر را بر بالندگی کارکنان این دانشگاه داشته است.
)